മതങ്ങള്‍ നല്ലതോ ചീത്തയോ?

മതങ്ങള്‍ മനുഷ്യന് ഗുണകരമോ ദോഷകരമോ? ഈ ചോദ്യത്തിന് നിലവില്‍ പ്രചാരത്തിലിരിക്കുന്ന രണ്ട് ഉത്തരങ്ങള്‍ ആദ്യം കാണാം. അതിന് ശേഷം സാമാന്യബുദ്ധിക്ക് നിരക്കുന്ന ഒരു ഉത്തരം നമുക്ക് കണ്ടെത്താം.

ഈ ചോദ്യത്തിന് ലോകജനസംഖ്യയുടെ ഏതാണ്ട് 90% ആളുകള്‍ നല്‍കുന്ന ഉത്തരം ഇതാണ്: എല്ലാ മതങ്ങളും ഒരുപോലെയല്ല, നല്ലതും ചീത്തയുമുണ്ട്. പക്ഷെ, നല്ലതേത് ചീത്തയേത് എന്ന് എങ്ങനെ അറിയും? ലളിതം! സ്വന്തം മതം നല്ലത്, ബാക്കിയെല്ലാം ചീത്ത. മതത്തിനുള്ളില്‍ നിന്ന് കൊണ്ടുള്ള കാഴ്ചപ്പാടാണ് ഇത്. ക്രിസ്തുമതത്തിനുള്ളില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ചിലരുടെ കാഴ്ചപ്പാടില്‍ ക്രിസ്തുമതം നല്ലത്, ബാക്കിയെല്ലാം ചീത്ത. ഇസ്ലാം മതത്തിനുള്ളില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ചിലരുടെ കാഴ്ചപ്പാടില്‍ ഇസ്ലാം മതം നല്ലത്, ബാക്കിയെല്ലാം ചീത്ത. ഹിന്ദുമതത്തിനുള്ളില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ചിലരുടെ വീക്ഷണത്തില്‍ ഹിന്ദുമതം നല്ലത്, ബാക്കിയെല്ലാം ചീത്ത. ഈ മതങ്ങള്‍ക്ക് ഒട്ടേറെ ഉപവിഭാഗങ്ങളുണ്ട്. ഓരോ ഉപവിഭാഗത്തില്‍ പെട്ടവരും തങ്ങളുടെ സ്വന്തം വിഭാഗം നല്ലതെന്നും മറ്റുള്ളവരുടേത് ചീത്തയെന്നും കരുതുന്നു.

അന്ധന്മാര്‍ ആനയെ കണ്ട കഥയുടെ സഹായത്തോടെ നമുക്ക് ഈ വീക്ഷണത്തെ മനസിലാക്കാം. ആന തൂണാണെന്ന് ഒരാള്‍, പത്തായമാണെന്ന് ഒരാള്‍, ചൂലാണെന്ന് മറ്റൊരാള്‍. ഓരോരുത്തരും അവരവരുടെ കാഴ്ചപ്പാടില്‍ ഉറച്ചുനില്‍ക്കുന്നു; മറ്റുള്ളവര്‍ പറയുന്നത് കേള്‍ക്കാനോ മനസിലാക്കാനോ സന്മനസ്സ് കാട്ടുന്നില്ല. ഓരോരുത്തരും അവനവന്റെ മതം നല്ലതെന്നും ബാക്കിയെല്ലാം ചീത്തയെന്നും വിശ്വസിക്കുന്നു. ഈ സങ്കുചിതവീക്ഷണം സാമാന്യബുദ്ധിക്ക് ചേരുന്ന ഒന്നല്ലെന്ന് പ്രത്യേകം പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ. ഇത്തരം വീക്ഷണത്തില്‍ നിന്നാണ് മതഭ്രാന്തും വര്‍ഗ്ഗീയതയും ഉടലെടുക്കുന്നത്.

ഈ സങ്കുചിതവീക്ഷണത്തെ നിരാകരിച്ചു കൊണ്ടും എതിര്‍ത്തുകൊണ്ടുമാണ് രണ്ടാമത്തെ വീക്ഷണം ഉടലെടുക്കുന്നത്: അതിങ്ങനെയാണ്: മതം തിന്മയുടെ പര്യായമാണ്; മതങ്ങള്‍ ഇല്ലാതായാലേ മനുഷ്യന്‍ നന്നാവൂ. മനുഷ്യനെ പിന്നോക്കം വലിക്കുന്ന ഒരു ശക്തിയാണ് മതം, അതുകൊണ്ട് മതം വിട്ടാലേ മനുഷ്യന് മുന്നോക്കം പോകാനാവൂ. ശാസ്ത്രമാണ് മനുഷ്യനെ മുന്നോട്ട് നയിക്കുന്നത്. മനുഷ്യന്‍ മതം വിട്ടിട്ട് ശാസ്ത്രത്തെ പിന്‍ഗമിക്കണം. ഇക്കാലത്ത് വളരെ പ്രബലമായി വരുന്ന ഒരു ചിന്തയാണിത്.. മതങ്ങള്‍ക്ക് പുറത്തു നിന്നുകൊണ്ടുള്ള കാഴ്ചപ്പാടാണ് ഇത്. മതത്തിന്‍റെ പേരില്‍ മനുഷ്യന്‍ അനുഭവിക്കുന്ന യാതനകളില്‍ സഹികെട്ടാണ് ഈ വീക്ഷണം ഉണ്ടായിരിക്കുന്നത്.

മതങ്ങളുടെ സങ്കുചിതവീക്ഷണത്തെ എതിര്‍ക്കുന്നു എന്ന നന്മ ഈ വീക്ഷണത്തിനുണ്ട്. എന്നാല്‍ മതത്തെ ഇല്ലായ്മ ചെയ്യാം എന്നും അതിന്‍റെ സ്ഥാനം ശാസ്ത്രത്തിനു ഏറ്റെടുക്കാനാവും എന്നും കരുതുന്നത് ബാലിശമാണ്. ഒരു ജീവിതവീക്ഷണവും അതിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ജീവിതരീതിയുമാണ് മതം. പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങള്‍ കൊണ്ട് അറിയാനാവുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ അന്വേഷിക്കുകയും അറിവ് നേടുകയും അതുപയോഗിച്ച് നമ്മുടെ ജീവിതനിലവാരം മെച്ചപ്പെടുത്തുകയുമാണ് ശാസ്ത്രം ചെയ്യുന്നത്. മതവും ശാസ്ത്രവും രണ്ടാണ്. ഒന്നിന്‍റെ സ്ഥാനം എടുക്കാന്‍ മറ്റതിനാവില്ല.

ഇവിടെപ്പറഞ്ഞ രണ്ടു വീക്ഷണങ്ങള്‍ ആണ് പ്രധാനമായും നിലവിലുള്ളത്. ഒന്നുകില്‍ തങ്ങളുടെ സ്വന്തം മതം മാത്രം നല്ലത് എന്ന ചിന്ത, അല്ലെങ്കില്‍ മനുഷ്യന്‍ മതരഹിതനായി ജീവിക്കണം എന്ന ചിന്ത. 99 ശതമാനം ആളുകളും ഈ രണ്ടു കൂട്ടത്തില്‍ ഏതിലെങ്കിലും പെടും. ആദ്യത്തേത് സങ്കുചിതമാണ്, യുക്തിരഹിതമാണ്. രണ്ടാമത്തേത് ഉപരിപ്ലവമാണ്‌. ഇവിടെയാണ്‌ മൂന്നാമതൊരു വീക്ഷണത്തിന്റെ പ്രസക്തി.

ഓരോ മതത്തിലും രണ്ടുതരം ലോകവീക്ഷണങ്ങളുണ്ട്. ഒന്ന് വിശാലമാണ്, മറ്റത് പരിമിതമാണ്. വിശാലവീക്ഷണം നല്ലതാണ്, പരിമിതവീക്ഷണം ചീത്തയാണ്‌. ഓരോ മതത്തിന്‍റെയും വിശാലവീക്ഷണം സര്‍വ്വമനുഷ്യവര്‍ഗത്തെയും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നതാണ്. എന്നാല്‍ തങ്ങളുടെ സ്വന്തം മതം മാത്രം നല്ലത് എന്നത് പരിമിതവീക്ഷണമാണ്. നിര്‍ഭാഗ്യവശാല്‍ ഓരോ മതത്തിലും 90 ശതമാനം ആളുകളും പരിമിതവീക്ഷണം ഉള്ളവരാണ്. ഓരോ മതത്തിന്റെയും ഉദാഹരണങ്ങളിലൂടെ ഇത് വിശദമാക്കം.

ക്രിസ്തുമതം

ഞാന്‍ ജനിച്ച് വളര്‍ന്നത് ക്രിസ്തുമതത്തിലായതുകൊണ്ട് അതിനെക്കുറിച്ചാണ് ഏറ്റവും ഉറപ്പായും ആധികാരികമായും എനിക്ക് പറയാന്‍ കഴിയുന്നത്. ക്രിസ്തുമതത്തിന് ഒരു വിശാലമായ ലോകവീക്ഷണം ഉണ്ട്. യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ വീക്ഷണം സര്‍വ്വമനുഷ്യവര്‍ഗത്തെയും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നതാണ് . ദൈവം പിതാവും മനുഷ്യരെല്ലാം ദൈവത്തിന്‍റെ മക്കളുമാണ്. ശിഷ്ടര്‍ ദുഷ്ടര്‍ എന്ന ഭേദമില്ലാതെ ദൈവം എല്ലാവര്‍ക്കും ഒരുപോലെ മഴയും സൂര്യപ്രകാശവും നല്‍കുന്നു. മനുഷ്യര്‍ ദൈവത്തെ സ്നേഹിച്ചെന്നിരിക്കും, വെറുത്തെന്നിരിക്കും, എന്നാല്‍ ദൈവത്തിന് മനുഷ്യരോടുള്ള സ്നേഹം മാറ്റമില്ലാതെ തുടരുന്നു. ദൈവം തന്‍റെ ശത്രുക്കളെപ്പോലും സ്നേഹിക്കുന്നു. അത് മാതൃകയാക്കി മനുഷ്യരും ശത്രുക്കളെയും സ്നേഹിക്കണം. മനുഷ്യന്‍റെ ജാതിയോ വര്‍ഗ്ഗമോ വര്‍ണ്ണമോ വിശ്വാസമോ ഒന്നും ഇവിടെ പ്രസക്തമല്ല. എല്ലാത്തരം മനുഷ്യരും ഉള്‍പ്പെട്ട ഒരു കുടുംബമാണ് ലോകം. ആരും അതിന് പുറത്തല്ല.

എന്നാല്‍ നിര്‍ഭാഗ്യവശാല്‍ കഴിഞ്ഞ രണ്ടായിരം വര്‍ഷങ്ങളായി ഭൂമുഖത്തുണ്ടായ ആയിരക്കണക്കിന് ക്രൈസ്തവസഭകളില്‍  ഏതിനെങ്കിലും ഈ വിശാലവീക്ഷണം ഉണ്ടോ എന്ന് സംശയമാണ്. ഓരോ കൂട്ടരും തങ്ങള്‍ മാത്രമാണ് ശരിയെന്നും മറ്റെല്ലാവരും തെറ്റെന്നും തെളിയിക്കാന്‍ പരിശ്രമിക്കുന്നു. അവരവരുടേതായ സങ്കുചിതവീക്ഷണങ്ങള്‍ പ്രചരിപ്പിക്കാനും മറ്റുള്ളവരുടെ മേല്‍ അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കാനും ഓരോ കൂട്ടരും മത്സരിക്കുന്നു.

ഹിന്ദുമതം

ക്രിസ്തുമതം കഴിഞ്ഞാല്‍ എനിക്ക് ഏറ്റവും പരിചയമുള്ളത് ഹിന്ദുമതമാണ്‌. ലോകത്തോളം വിശാലമായ ഹിന്ദുമതം മനുഷ്യനെ മനുഷ്യനായി കണ്ടു ആദരിക്കുന്നു എന്നാണ് ഞാന്‍ മനസിലാക്കുന്നത്. ഒരേ പരബ്രഹ്മം തന്നെയാണ് എല്ലാ മനുഷ്യരിലും വസിക്കുന്നത് എന്നതാണ് ഈ വീക്ഷണത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം. നിന്റെ ഉള്ളില്‍ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നതിനെ ഞാന്‍ നമിക്കുന്നു എന്നാണല്ലോ നമസ്തെ എന്ന അഭിവാദ്യത്തിന്റെ അര്‍ഥം. മനുഷ്യന്‍റെ ജാതിയോ വര്‍ഗ്ഗമോ വര്‍ണ്ണമോ വിശ്വാസങ്ങളോ ഒന്നും പ്രസക്തമല്ല. ഒരു മനുഷ്യനെയും യാതൊന്നിന്റെയും പേരില്‍ ഒഴിവാക്കുന്നില്ല. എല്ലാ മതങ്ങളെയും മതാനുയായികളെയും ഹിന്ദുമതത്തിന്റെ ഭാഗമായി കരുതുവാന്‍ ഈ വിശാലവീക്ഷണം സഹായിക്കുന്നു. ലോകാസമസ്താ സുഖിനോ ഭവന്തു എന്ന ആഗ്രഹം ഈ വീക്ഷണത്തില്‍ നിന്നാണ് ഉടലെടുക്കുന്നത്.

നിര്‍ഭാഗ്യവശാല്‍ ഈ വിശാലവീക്ഷണം എപ്പോഴും പാലിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ജാതിയുടെയും നിറത്തിന്റെയും വിശ്വാസങ്ങളുടെയും പേരില്‍ മനുഷ്യനെ പല തട്ടുകളിലായി കാണുന്ന രീതി പലപ്പോഴും സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്. മറ്റു മതാനുയായികളെ ഹിന്ദുമതത്തില്‍ നിന്ന് വേര്‍തിരിച്ചു കാണുന്ന ഇന്നത്തെ രീതി സങ്കുചിതവീക്ഷണത്തിന്റേതാണ്. താന്‍ ഹിന്ദുവാണെങ്കിലും ഹിന്ദുത്വവിശ്വാസിയല്ല എന്ന് ശശി തരൂര്‍ പറയുന്നത് ഈ അര്‍ത്ഥത്തിലാണ്.

ഇസ്ലാം മതം

സര്‍വ്വമനുഷ്യവര്‍ഗത്തെയും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നതാണ് ഇസ്ലാമിന്റെ വിശാലവീക്ഷണം. ലോകത്തെയാകെ സൃഷ്ടിച്ചതും പരിപാലിക്കുന്നതും ഒരു ദൈവം. ആ ദൈവത്തോട് ശത്രുതയില്‍ കഴിയാതെ രമ്യപ്പെട്ടു സമാധാനത്തോടെ ജീവിക്കാന്‍  എല്ലാ മനുഷ്യര്‍ക്കും സാധിക്കണം. ദൈവത്തോട് രമ്യതയിലാകുമ്പോള്‍ മനുഷ്യര്‍ തമ്മിലും രമ്യത ഉണ്ടാകും. ദൈവത്തിന്‍റെ ആദിമുതലുള്ള സന്ദേശവാഹകര്‍ (പ്രവാചകന്മാര്‍) ഇക്കാര്യമാണ് മനുഷ്യരോട് പ്രബോധിപ്പിക്കുന്നത്.

നിര്‍ഭാഗ്യവശാല്‍ ഈ വിശാലവീക്ഷണം മിക്കപ്പോഴും സങ്കുചിതവീക്ഷണങ്ങള്‍ക്ക് വഴിമാറി. ഇസ്ലാം മതത്തിന് പുറത്തുള്ളവര്‍ ദൈവജനമല്ല, അവര്‍ മതം മാറിയാല്‍ മാത്രമേ ദൈവം അവരോട് രമ്യപ്പെടൂ, മുഹമ്മദ്‌ നിബി അന്ത്യ (final) പ്രവാചകന്‍ ആകുന്നു തുടങ്ങിയ വിശ്വാസങ്ങള്‍ മനുഷ്യരുടെ മേല്‍ അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയതോടെ ഇസ്ലാം മതം മതഭ്രാന്തിന്റെ പര്യായമായി അറിയപ്പെട്ടു.

മറ്റ് മതങ്ങളുടെ ഉദാഹരണങ്ങളും ഇതുപോലെ എടുത്തു കാണിക്കാനാവും. എങ്കിലും നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ മറ്റ് മതങ്ങള്‍ അധികം പ്രചാരത്തില്‍ ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അതിന് മുതിരുന്നില്ല.

സമാപനം

ഇവിടെ ഞാന്‍ പറയാന്‍ ശ്രമിച്ചത് ഇതാണ്. എല്ലാ മതങ്ങള്‍ക്കും ഒരു വിശാലവീക്ഷണം ഉണ്ട്. ലോകത്തെയാകെ , മനുഷ്യവര്‍ഗത്തെയാകെ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന ഒന്നാണ് ആ വീക്ഷണം. എന്നാല്‍ നിര്‍ഭാഗ്യവശാല്‍ എല്ലാ മതങ്ങളിലും സങ്കുചിതവീക്ഷണവും ഉണ്ട്. ഈ സങ്കുചിതവീക്ഷണമാണ് ഇല്ലാതെയാകേണ്ടത്.

നാമൊക്കെ ഏത് മതത്തില്‍ ജനിച്ചു വളര്‍ന്നു എന്നത് പ്രശ്നമല്ല. നമ്മുടെ വീക്ഷണം ആണ് പ്രശ്നം. നമ്മുടേത് സങ്കുചിതവീക്ഷണം ആണെങ്കില്‍ അതിനെ വിശാലമാക്കി മാറ്റണം. ഒരു മതത്തില്‍ നിന്ന് മറ്റൊരു മതത്തിലേയ്ക്കുള്ള പരിവര്‍ത്തനം ആര്‍ക്കും ഒരു ഗുണവും ചെയ്യില്ല. സങ്കുചിതവീക്ഷണത്തില്‍ നിന്ന് വിശാലവീക്ഷണത്തിലേയ്ക്കുള്ള ഒരു പരിവര്‍ത്തനമാണ് നമുക്ക് വേണ്ടത്.

നിങ്ങള്‍ ക്രിസ്ത്യാനിയാണോ? ക്രിസ്തു വീക്ഷിച്ച പോലെ ലോകത്തെ ഒരു കുടുംബമായി കാണുക. നിങ്ങള്‍ ഹിന്ദുവാണോ? മഹാത്മഗാന്ധിയെപ്പോലെയും വിവേകാനന്ദനെപ്പോലെയും ശ്രീ നാരായണഗുരുവിനെപ്പോലെയും എല്ലാ മനുഷ്യരിലും ജാതിമതഭേദമില്ലാതെ ബ്രഹ്മത്തെ ദര്‍ശിക്കുക. നിങ്ങള്‍ ഒരു മുസ്ലീമാണോ? ലോകത്തിലുള്ള എല്ലാ മനുഷ്യരെയും ദൈവജനമായി കാണുക. എല്ലാ മനുഷ്യരെയും ദൈവം ജീവനും ജീവിതവും നല്‍കി പരിപാലിക്കുന്നു എന്ന തിരിച്ചറിയുക.

ലോകത്തെ ഒരു കുടുംബമായി കാണാത്ത, മനുഷ്യനെ മനുഷ്യനായി കാണാത്ത മതവിശ്വാസങ്ങള്‍ സങ്കുചിതമാണ്. അതിന് മറ്റെന്തെല്ലാം മേന്മ ഉണ്ടെങ്കിലും അത് ദോഷകരമാണ് . മനുഷ്യനെ മനുഷ്യനായി കാണുന്ന ഹൃദയവിശാലതയിലേയ്ക്ക് നമുക്ക്  ഒന്നിച്ച്  വളരാം.